łupki ilaste, iłołupki,
najbardziej rozpowszechniony rodzaj łupków osadowych
łupki ilaste
Encyklopedia PWN
powstają przez skonsolidowanie i sprasowanie osadu ilastego, gł. pod wpływem ciśnienia nadległych warstw skalnych, czasami — ciśnienia górotwórczego; składają się gł. z minerałów ilastych, hydromik, drobnych ziarn kwarcu, często chlorytów i in.; rozróżnia się wśród nich np. łupki dachówkowe, silnie sprasowane, odznaczające się gęstą łupkowatością, dzięki czemu dzielą się na bardzo cienkie, twarde płytki, wykorzystywane jako materiał budowlany do krycia dachów; łupki ogniotrwałe, zbud. gł. z kaolinitu, występujące jako skały płonne między pokładami węgla; zwięzłe, twarde, nieplast.; odznaczają się wysoką temperaturą spiekania, stąd ich zastosowanie w hutnictwie; do ł.i. należą też łupki palne,
