land art, sztuka ziemi,
kierunek w sztuce XX w., zainicjowany w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 60;
land art
Encyklopedia PWN
odnosi się do bardziej lub mniej trwałych i widocznych śladów interwencji artysty w świecie przyrody; takim śladem celowej aktywności były np. olbrzymich rozmiarów rysunki na ziemi czy osadzone na pustyni bloki kamienne; artyści land artu nie używali krajobrazu jako dekoracyjnego tła dla np. pokazu rzeźbiarskiego, lecz nadawali samej przestrzeni charakter dzieła sztuki; land art uprawiali m.in. artyści związani z minimal art, jak R. Morris, D. Oppenheim, M. Heizer, J. Dibbets.
