konstrukcja szkieletowa

konstrukcja szkieletowa,

bud. konstrukcja, której element nośny stanowi układ złożony z prętów pionowych (słupów) i poziomych (belek, rygli, podciągów) i której sztywność jest zapewniona np. przez zastosowanie tzw. połączeń sztywnych (przenoszących momenty zginające) lub stężeń (ściennych i połaciowych, podłużnych i poprzecznych).

w dawnych k.sz. szkielet był drewniany, wypełniany np. gliną, cegłą (tzw. mur pruski), słomą na drążkach, obrzuconą gliną itp., bądź szalowaniem.