konceptualizm
 
Encyklopedia PWN
konceptualizm
[łac. conceptus ‘myśl’, ‘pojęcie’, ‘wyobrażenie’],
filoz. stanowisko w sporze o uniwersalia, przeciwstawne realizmowi pojęciowemu, jedna z umiarkowanych postaci nominalizmu;
według konceptualizmu ogólność jest cechą umysłowej organizacji świata i można ją przypisywać jedynie pojęciom, jako zjawiskom psychicznym; konceptualizm podkreślał rolę poznawczą wiedzy abstrakcyjnej; główni przedstawiciele: Gilbert de la Porée, Jan z Salisbury, W. Ockham, w filozofii nowożytnej — R. Descartes, J. Locke, G.W. Leibniz.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia