komputerowa muzyka,
tworzona za pomocą komputera,
komputerowa muzyka
Encyklopedia PWN
ściślej: tworzony w taki sposób jej zapis (partytura) i/albo realizacja dźwiękowa; mogą to więc być utwory instrumentalne, których struktura i forma są komponowane za pomocą komputera i wizualizowane w postaci partytury, utwory wykorzystujące materiał dźwiękowy wytwarzany przez komputer oraz utwory komponowane i wykonywane za pomocą komputera; pionierami muzyki komputerowej byli L. Hiller i L.M. Isaacson, pracujący 1955 na komputerze Illiac (suita Illiac na kwartet smyczkowy 1957); komponowanie muzyki komputerowej wymaga odpowiedniego programu — np. G.M. Koeniga PROJECT 1 (1964), do komponowania techniką serialną, I. Xenakisa program ST (1971), do tworzenia muzyki stochastycznej z dźwięków wybranych losowo (stochastyczne procesy), programy serii MUSIC; wytwarzanie dźwięków za pomocą komputera może następować bezpośrednio, kiedy komputer wykonuje przygotowany uprzednio program cyfrowy syntezy dźwięku, lub pośrednio: metodą cyfrowo-analogową (hybrydową) albo cyfrowo-cyfrową, kiedy komputer jedynie steruje procesem syntezy; masowa produkcja (od lat 80. XX w.) syntezatorów muzycznych, komputerów osobistych i domowych z wygodnym i łatwym oprogramowaniem muzycznym oraz pojawienie się prostego systemu sterowania MIDI upowszechniło pośrednie metody komputerowej syntezy dźwięku.
