kompilacja

kompilacja

[łac.],

inform. tłumaczenie programu komputerowego zapisanego w pewnym języku programowania (postać źródłowa) na ciąg instrukcji w języku wewn. komputera docelowego (postać wynikowa);

ciąg ten jest gotowy do załadowania do pamięci komputera docelowego i wykonania. K. składa się z kilku faz: 1) analiza leksykalna — wyodrębnienie podstawowych obiektów, np. symboli, nazw i liczb; 2) analiza składniowa — rozbiór gramatyczny programu i budowa drzewa wywodu; 3) generowanie kodu — zapisanie ciągu instrukcji w języku wewn.; 4) optymalizacja kodu — modyfikacja wygenerowanego kodu, tak aby przy zachowaniu funkcjonalności otrzymać kod krótszy lub wykonujący się w krótszym czasie.