kolorystyka, kolorystyka dźwiękowa,
muz. element utworu muz., jego brzmieniowe właściwości uzależnione gł. od liczby i jakości zastosowanych środków wykonawczych (instrumentów muz., głosu ludzkiego), sposobu ich współdziałania, głośności brzmienia, rejestru oraz artykulacji;
kolorystyka
Encyklopedia PWN
szczególnie intensywnie k. rozwijała się w XX w. (zwłaszcza poszukiwanie nowych efektów koloryst. w muzyce awangardowej lat 60.).
