kohorty miejskie

kohorty miejskie, łac. cohortes urbanae,

wojsk. w starożytności oddziały (służby policyjne) odpowiedzialne za porządek w Rzymie, założone przez Augusta, dowodzone przez prefekta miasta.

Początkowo składały się z 3 kohort (kohorta) (na czele każdej stał trybun) liczących po 500 żołnierzy; od Witeliusza liczyły po 1000 żołnierzy, a Flawiusze dodali 4. kohortę; żołnierzy kohort miejskich rekrutowano spośród Italików; służba w kohortach miejskich trwała 20 lat; rozwiązane przez Konstantyna I Wielkiego wraz z likwidacją gwardii pretoriańskiej.