koagulacja
 
Encyklopedia PWN
koagulacja
[łac. coagulatio ‘ścinanie się’, ‘krzepnięcie’],
chem. łączenie się cząstek układu zdyspergowanego (dyspersyjny układ) w zwarte zespoły cząstek.
W przypadku koloidów liofobowych koagulację wywołuje najczęściej dodatek elektrolitu, który powoduje zmniejszenie wartości potencjału elektrokinet. (elektryczna warstwa podwójna); dodany elektrolit zobojętnia ładunek elektr. cząstek koloidowych, stanowiący o stabilności układu — koagulacja zachodzi w tzw. punkcie izoelektr., tj. gdy cząstki są pozbawione ładunku elektr. lub gdy jest on niewielki; w przypadku zaś koloidów liofilowych koagulację wywołuje zmiana rozpuszczalnika bądź dodanie środka niszczącego stabilizującą układ warstewkę solwatacyjną (liosferę) cząstek. Koagulację wywołują także: ogrzewanie, działanie mech. (np. wstrząsanie), odparowywanie lub wymrażanie ośr. dyspersyjnego; proces może przebiegać odwracalnie lub nieodwracalnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia