flokulacja
 
Encyklopedia PWN
flokulacja
[łac.],
proces łączenia się stałych cząstek układu zdyspergowanego w większe zespoły, zachodzący w ośrodku ciekłym pod wpływem dodatku związków wielkocząsteczkowych, zw. flokulantami;
mechanizm procesu polega na adsorpcji łańcuchów makrocząsteczek flokulanta na kilku naraz cząstkach ciała stałego; w wyniku tego powstają kłaczkowate skupiska cząstek, które szybko opadają i łatwo dają się filtrować. Wytworzony osad nie jest mocno upakowany, w przeciwieństwie do koagulatu, co wizualnie odróżnia proces flokulacji od koagulacji. Flokulacja jest często stosowana w przemyśle, m.in. do klarowania ciekłych zawiesin ciał stałych (np. mułów powstających w przemyśle węglowym, mułów po procesach wzbogacania minerałów), odpadków komunalnych, zawiesin org. powstających w przemyśle spoż., przy przeróbce na mokro kopalin (siarki, rud uranu).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia