kasztanowe gleby
 
Encyklopedia PWN
kasztanowe gleby, kasztanoziemy,
typ gleb występujący w pasie umiarkowanie ciepłym (subborealnym), w strefie przejściowej na pograniczu klimatu suchego;
tworzą się z różnych, zwykle cięższych utworów, pod mało zwartą roślinnością stepu bylicowo-kostrzewowego; mniejszy dopływ substancji org. i jej intensywny rozkład, zwłaszcza wiosną, powodują, że gleby kasztanowe mają barwę ciemnobrunatną (kasztanową) i są mniej próchniczne niż czarnoziemy, z którymi graniczą od północy; ze względu na brak przemywania, gleby kasztanowe są glebami zasadowymi (odczyn glebowy), zawierają węglan wapnia i gips, często pojawiają się oznaki zasolenia; występują w Rosji, Kazachstanie, Mongolii, Chinach, Ameryce Północnej (gł. USA); nawadniane gleby kasztanowe są wykorzystywane pod uprawę pszenicy i kukurydzy, suche — jako pastwiska.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia