izby gospodarcze

izby gospodarcze,

w Polsce organy samorządu gospodarczego mające osobowość prawną, wydzielony majątek i własne organy (zarząd i walne zgromadzenie członków);

są tworzone na zasadzie dobrowolności przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą; w praktyce gospodarczej występują pod różnymi nazwami, np. izba przemysłowo-handlowa, izba handlowa; są uprawnione m.in. do: wyrażania opinii o projektach przedsięwzięć państwa lub samorządów dotyczących funkcjonowania gospodarki i uczestnictwa w przygotowaniu aktów prawnych w tym zakresie oraz do oceny ich wdrażania i funkcjonowania. Rada Ministrów może przez rozporządzenie powierzyć im wykonywanie niektórych zadań zastrzeżonych dla administracji państwowej; izby gospodarcze z chwilą wpisania do rejestru sądowego uzyskują osobowość prawną. Mogą się zrzeszać w Krajowej Izbie Gospodarczej, której podlega także Polska Izba Handlu Zagranicznego — instytucja wyodrębniona funkcjonalnie i organizacyjnie; jej zadaniem jest promocja handlu zagranicznego, organizowanie wystaw i targów międzynarodowych, współpraca z organizacjami międzynarodowymi, rozstrzyganie poprzez postępowanie polubowne i pojednawcze sporów wynikłych ze współpracy gospodarczej z zagranicą. Krajowa Izba Gospodarcza może inicjować tworzenie dwu- lub wielostronnych izb gospodarczych skupiających polskie i zagraniczne podmioty gospodarcze; ich zadaniem oprócz promocji polskich towarów na rynkach zagranicznych jest wspomaganie rozwoju międzynarodowych stosunków gospodarczych.