inozytol

inozytol

[gr.-łac.],

inozyt, myoinozytol,

węglowodan, jeden z 9 stereoizomerów heksahydroksycykloheksanu, składnik niektórych fosfolipidów (fosfotydyloinozytolu);

szeroko rozpowszechniony w organizmach żywych; syntetyzowany przez drobnoustroje i rośliny, zwierzętom musi być dostarczany z pożywieniem; jest niezbędny do rozwoju drożdży i in. grzybów; w świecie roślinnym występuje w nasionach i otrębach zbóż gł. w postaci estrów z kwasem fosforowym (kwas fitynowy) lub jego soli wapniowo-magnezowej — fityny; u zwierząt natomiast występuje w dużych ilościach w mięśniach (stąd nazwa myoinozytol), w mózgu, wątrobie i krwi. Inozytol bierze udział w przemianie tłuszczów i fosfatydów; bywa zaliczany do wit. z grupy B; jest stosowany jako lek w schorzeniach wątroby (np. w stłuszczeniu wątroby), hipercholesterolemii lub hiperlipidemii.