hybrydyzacja kwasów nukleinowych

hybrydyzacja kwasów nukleinowych,

genet. zespół technik badawczych wykorzystujących zdolność do hybrydyzacji (tworzenia par) komplementarnych sekwencji w jednoniciowych odcinkach DNA i RNA (komplementarność zasad azotowych);

w rezultacie powstają dwuniciowe kompleksy DNA–DNA, RNA–RNA lub DNA–RNA (w zależności od rodzaju techniki), w których antyrównolegle ułożone nici są utrzymywane razem dzięki wiązaniom wodorowym pomiędzy komplementarnymi zasadami azotowymi; hybrydyzacja kwasów nukleinowych znajduje zastosowanie w badaniach ewolucyjnych i systematycznych do określenia pokrewieństwa między różnymi organizmami, w badaniach genetycznych — do identyfikacji określonych fragmentów DNA lub RNA, jak również w diagnostyce chorób genetycznych.