fluoresceina

fluoresceina,

chem. związek organiczny, pochodna ksantenu, barwnik syntetyczny;

pomarańczowoczerwona substancja krystal., nierozpuszczalna w wodzie; jej rozpuszczalna w wodzie sól sodowa — uranina, wykazuje intensywną zieloną fluorescencję, widoczną nawet w rozcieńczeniu 1 : 40 mln (podczas II wojny światowej zaopatrywano w nią samoloty operujące nad morzami — ułatwiała odnalezienie rozbitków); f. otrzymuje się przez kondensację rezorcyny z bezwodnikiem ftalowym; stosowana w analizie miareczkowej jako wskaźnik ().