epizootia
 
Encyklopedia PWN
epizootia
[gr. epí ‘na’, ‘nad’, zṓon ‘zwierzę’],
występowanie wśród zwierząt na danym terenie i w danym czasie choroby zakaźnej w liczbie większej niż w przypadku enzootii lub większej niż spodziewana;
epizootia powstaje, gdy pojawia się bardziej zjadliwy lub nowy zarazek, bądź też jego mutant, oraz w sytuacji sprzyjającej rozprzestrzenianiu się choroby, np. większe grupy zwierząt wrażliwych, zwiększona liczba przenosicieli zarazka z równoczesnym obniżeniem odporności zwierząt; odpowiednik epidemii u ludzi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia