dowód kosmologiczny
Encyklopedia PWN
określenie zostało sformułowane przez I. Kanta, który odróżniał obok dowodu kosmologicznego dowód ontologiczny i dowód fizyko-teleologiczny; dowód kosmologiczny — który wbrew nazwie jest związany bardziej z metafizyką niż z kosmologią — odwołuje się do przekonania, że wszelka zmiana obserwowana w świecie materialnym musi mieć swą przyczynę, a skoro w łańcuchu przyczyn nie można się cofać w nieskończoność, musi zatem istnieć pierwsza przyczyna, która sama nie ma przyczyny i jest nazywana Bogiem; spośród tzw. „pięciu dróg” (dowodów) św. Tomasza z Akwinu pierwsze trzy (z ruchu, z przyczynowości sprawczej, z przygodności) mają charakter dowodu kosmologicznego.
