dendryty
 
Encyklopedia PWN
dendryty
[gr.],
anat. wypustki cytoplazmatyczne komórki nerwowej (neuronu), zwykle krótkie, cienkie i bogato rozgałęzione, odbierające bodźce lub impulsy i przekazujące impulsy nerwowe w kierunku ciała komórki nerwowej;
mogą mieć na końcu rozszerzenia, których elementy tworzą synapsy; neuron ma zwykle wiele dendrytów, ich liczba, długość, rodzaj i liczba rozgałęzień są podstawą do wyróżniania morfologicznych typów neuronów.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Synapsy otaczające dendryty i ciało neuronu rys. M. Sokólska-Połutrenko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia