cyny tlenki,
związki chemiczne cyny i tlenu, w których cyna występuje na stopniach utlenienia II lub IV.
cyny tlenki
Encyklopedia PWN
1) tlenek cyny(II), SnO, ciemny proszek; otrzymywany przez rozkład wodorotlenku, łatwo się utlenia; cienkie warstwy SnO domieszkowanego np. indem stosuje się w urządzeniach optoelektronicznych; 2) tlenek cyny(IV), ditlenek cyny, SnO2, białe ciało stałe, nierozpuszczalne w wodzie; odporny na działanie roztworów kwasów i zasad; występuje jako kasyteryt — gł. ruda cyny; stosowany m.in. do emaliowania naczyń stalowych, do wyrobu szkła mlecznego, białej glazury oraz jako proszek polerski; służy także do powlekania szkła cienką warstwą przewodzącą.