kasyteryt

kasyteryt

[gr. kassíteros ‘cyna’],

minerał, ditlenek cyny SnO₂;

krystalizuje w układzie tetragonalnym; czarny lub ciemnoszary, o silnym połysku metalicznym; kruchy; występuje gł. w żyłach hydrotermalnych powstałych w wysokich temperaturach, także w pegmatytach, utworach kontaktowo-metasomatycznych; odporny na wietrzenie, nagromadza się w piaskach i żwirach, z których pochodzi ok. 70% jego świat. produkcji; gł. złoża: południowo-wschodnia Azja (tzw. malajski pas cynonośny obejmujący Chiny, Birmę, Wietnam, Malezję, Indonezję), Rosja (m.in. okolice jez. Bajkał), Boliwia (Oruro, Potosí — Llallagua, najwyżej położona kopalnia świata), W. Brytania; w Polsce — Dolny Śląsk; najbogatsza ruda cyny; barwne kryształy są cennym materiałem jubilerskim.