cocker spaniel
bryt. rasa psów myśliwskich z grupy płochaczy;
[kọkər spạ̈njəl],
cocker spaniel
Encyklopedia PWN
wyhodowany w Walii i południowo-zachodniej Anglii jako pies myśliwski do wypłaszania ptaków łownych; wys. w kłębie ok. 40 cm, masa ciała do ok. 15 kg; pysk graniasty, uszy długie, zwisające, z falującym włosem; ogon przycięty, noszony nisko; sierść długa, jedwabista, maść różna, biel dopuszczalna tylko na piersi; obecnie często psy do towarzystwa, wymagają dużo ruchu; w USA wyhodowano amerykańskiego cocker spaniela — nieco mniejszego od swego przodka, lecz o znacznie dłuższej sierści (uznany za rasę 1946).
