ciągnienie

ciągnienie,

mech. obróbka plast. metalu, w której obrabiany materiał (np. rury walcowane, paski blachy) jest przeciągany przez nieruchomy, zwężający się otwór narzędzia (tj. otwór ciągadła lub wykrój pomiędzy nie napędzanymi walcami albo rolkami), co powoduje zmniejszenie, a często i zmianę kształtu przekroju poprzecznego przedmiotu oraz zwiększenie jego długości;

najczęściej przeprowadza się ciągnienie na zimno. Pierwsza wzmianka o ciągnieniu drutu znajduje się w łac. kronikach Teofila (z XI lub XII w.; wyrób drutu ze stopu ołowiu i cyny); prawdopodobnie jednak proces ten był znany wcześniej; obrabiarki do ciągnienia (ciągarka) pojawiły się w końcu XVIII w.;