chinoiserie
 
Encyklopedia PWN
chinoiserie
[szinuazrị; fr., ‘chińszczyzna’] Wymowa,
termin używany od XVIII w. na określenie wyrobów artystycznych wytwarzanych w Europie na wzór sztuki Dalekiego Wschodu;
zainteresowanie sztuką wschodnią w Europie od XVII w., najpełniejszy wyraz znalazło w sztuce rokoka — w architekturze wnętrz (gabinety i salony chińskie dekorowane boazeriami, laką i ceramiką, np. w Wilanowie), w malarstwie (A. Watteau, F. Boucher), w sztuce ogrodowej (W. Chambers — Kew Gardens w Londynie) oraz w rzemiośle artystycznym (meblarstwo — styl chippendale; ceramika, tkactwo).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia