chicagowska szkoła w architekturze

chicagowska szkoła w architekturze,

termin wprowadzony 1908 przez T. Tallmadge’a na określenie twórczości nieformalnej grupy architektów, działającej w Chicago.

m.in. W. Le Baron Jenney, D.H. Burnham, L.H. Sullivan; wprowadzili stalową konstrukcję szkieletową do budownictwa wysokościowego; twórczość sz.ch. w a., awangardowa w skali świat., wywarła decydujący wpływ na rozwój nowoczesnej architektury.