cheder
 
Encyklopedia PWN
cheder
[hebr., ‘izba’],
elementarna szkoła żydowska o charakterze religijnym;
powstał w I–II w. n.e., był przeznaczony dla chłopców, znajdował się zazwyczaj w domu nauczyciela (zw. mełamedem lub rebem), obejmował 3 klasy: dla chłopców 3–5-letnich, 6–7-letnich i 8–13-letnich; w chederach stosowano scholastyczną metodę nauczania, polegającą na pamięciowym opanowywaniu materiału; uczono czytania Tory z komentarzem Raszi, modlitewnika oraz Talmudu; obecnie chedery, często koedukacyjne, funkcjonują gł. wśród ortodoksyjnych Żydów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia