Połaniec
 
Encyklopedia PWN
Połaniec,
miasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, na skraju Niecki Połanieckiej, nad Czarną, w pobliżu jej ujścia do Wisły.
Ludność miasta: ogółem — 8,1 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 476,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 17 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°17′E, szerokość geograficzna: 50°26′N
Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1264, utrata — 1870; nadanie praw — 1980
Oficjalne strony WWW: www.polaniec.pl
w XII w. gród kasztelański przy szlaku z Krakowa do Sandomierza; prawa miejskie przed 1264; ośr. handl.-rzemieślniczy, rozkwit w 2. poł. XVI w.; w poł. XVII w. podupadł; 1772–1918 w zaborze pruskim; 7 V 1794 T. Kościuszko w obozie pod Połańcem wydał uniwersał połaniecki (uniwersały kościuszkowskie); 1870–1980 pozbawiony praw miejskich; w czasie okupacji niem. 1942 getto (ok. 2 tys. osób). Ośr. przem. związany z Elektrownią im. T. Kościuszki SA o mocy 1800 MW (uruchomiona 1979); zakłady remontowe energetyki oraz różnorodna drobna wytwórczość. W pobliżu P., na krańcu wsi Tursko Małe, częściowy rezerwat leśny Zamczysko Turskie (powiat 2,5 ha, utworzony 1979) — starodrzew lipowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia