charydżyci
 
Encyklopedia PWN
charydżyci, Hawāriǧ
[arab., ‘ci, którzy odchodzą’, ‘odłączają się’],
jedno z pierwszych ugrupowań polit.-rel. w islamie negujące władzę kalifa;
sprzeciwili się układom kalifa Alego (którego 661 zamordowali) z jego zbuntowanym wodzem Mu’awiją (wg charydżytów decyzja w takich sporach należała do Boga); działali w opozycji do kalifatu tworząc m.in. wiele państewek; trzymali się ściśle zasad Koranu, odstępstwa karano śmiercią; dzielili się na wiele odłamów, do czasów współcz. przetrwali ibadyci w Afryce Północnej oraz Omanie i na Zanzibarze.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia