Hadżdżadż, Al- Ibn Jusuf
 
Encyklopedia PWN
Hadżdżadż, Al- Ibn Jusuf, Al-Ḥaǧǧāǧ Ibn Yūsuf, ur. ok. 661, At-Taif, zm. VI 714, Wasit,
arabski polityk i administrator;
wsławił się 692 stłumieniem powstania w Mekce; 694 mianowany wielkorządcą Iraku (ówczesnego ośr. opozycji przeciwko kalifatowi Umajjadów); lojalny wobec kalifatu, obdarzony przez kalifa nieograniczoną władzą w podległej mu prowincji — z bezwzględną surowością zaprowadził tam prawo i porządek; wybitny organizator i administrator, za jego rządów rozwój ekon. i kult. Iraku (m.in. dbałość o system nawadniający i rolnictwo, zorganizowanie systemu finansowego i monetarnego, m. Al-Kufa i Al-Basra ośr. życia kult. i nauk.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia