ceramiczne proszki
 
Encyklopedia PWN
ceramiczne proszki,
naturalne i uzyskiwane syntetycznie proszki substancji nieorg. (glinokrzemianów, tlenków, węglików, azotków, borków i in.);
stosowane gł. do otrzymywania ceramiki metodą formowania kształtek (prasowanie sypkich, suchych proszków lub zarobionych wodą, a także występujących w postaci zawiesin wodnych), a następnie ich spiekania; p.c. otrzymuje się najczęściej przez rozdrabnianie substancji w młynach; do otrzymywania p.c. o wymaganej dużej czystości chem. i fazowej, a także p.c. o rozmiarach ziarn rzędu nanometrów stosuje się także różne metody syntezy (gł. z ciekłych, najczęściej wodnych, roztworów odpowiednich związków), krystalizacji ze stopów i wytrącania z fazy gazowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia