cementyt
 
Encyklopedia PWN
cementyt,
węglik żelaza Fe3C, składnik strukturalny wielu stopów żelaza;
stanowi fazę międzymetaliczną krystalizującą w układzie rombowym, w której atomy węgla zajmują pozycje międzywęzłowe (zawartość węgla 6,67%); do temp. 210°C wykazuje właściwości ferromagnet., powyżej — paramagnet.; jest bardzo twardy (twardość 660–840 HB) i kruchy; odznacza się znaczną odpornością chemiczną. W cementycie mogą się rozpuszczać niektóre pierwiastki stopowe stali, np. azot, chrom, mangan, wolfram, tworząc roztwory stałe (cementyt stopowy). W dwuskładnikowych stopach żelaza z węglem podczas ich ochładzania cementyt może krystalizować bezpośrednio z fazy ciekłej w temperaturze 1147°C (cementyt pierwotny), wydzielać się z austenitu w temperaturze 1147–723°C (cementyt wtórny) lub z ferrytu poniżej temp. 723°C (cementyt trzeciorzędowy).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia