biogaz

biogaz,

gaz palny powstający podczas fermentacji anaerobowej (beztlenowego rozkładu, gnicia) substancji organicznej;

surowy, nieoczyszczony biogaz zawiera metan (50–70%), dwutlenek i tlenek węgla, siarkowodór oraz inne związki siarki; wytwarza się go z odpadów roślinnych, odchodów zwierzęcych (gł. z gnojowicy), odpadów przemysłu spoż. i produkcji pasz, ścieków (np. w Polsce m.in. ze ścieków cukrowniczych), śmieci. Na wysypiskach śmieci biogaz tworzy się samoczynnie i z tego powodu są one wyposażone w system instalacji odgazowujących (z wysypiska o pow. ok. 15 ha i rocznej masy składowanych odpadów wynoszącej ok. 180 000 t można uzyskać rocznie 20–60 GWh energii). Proces fermentacji biomasy prowadzi się w komorach fermentacyjnych lub w bioreaktorach (w których zależnie od uczestniczących bakterii utrzymuje się temp. 35°C lub 60–70°C i pH 6,5–8,5). Z 1 m³ gnojowicy można uzyskać 20 m³, a z 1 m³ obornika — 30 m³ biogazu Wykorzystuje się go jako źródło energii do ogrzewania wody (wartość opałowa 20–27 MJ/m³) oraz — po oczyszczeniu i sprężeniu — do napędu silników; stosuje się go także do napędu generatorów prądu elektrycznego. Spalanie biogazu nie zanieczyszcza atmosfery tlenkami azotu.