biopaliwa
 
Encyklopedia PWN
biopaliwa,
paliwa wytwarzane z naturalnych surowców (gł. pochodzenia roślinnego), z tzw. biomasy.
Rośliny (zwykle o dużym przyroście) hoduje się na specjalnych plantacjach lub wykorzystuje odpady powstające w leśnictwie, rolnictwie, przemyśle drzewnym i spoż. oraz w gospodarce hod. i komunalnej; biopaliwa odznaczają się właściwościami proekol.: wysokim stopniem biodegradowalności w wodzie i glebie, zmniejszoną emisją toksycznych składników w spalinach emitowanych z silników; mogą być ciekłe (bioetanol, biodiesel) i gazowe (biogaz); bioetanol (alkohol etylowy) otrzymuje się m.in. z nasion zbóż, buraków cukrowych, trzciny cukrowej, lignocelulozy (drewno), poddając te surowce hydrolizie i fermentacji; alkohol jest stosowany jako dodatek do benzyn lub jako samodzielne paliwo; służy także do wytwarzania eteru etylowo-t-butylowego (ETBE) i eteru metylowo-t-butylowoego (MTBE) — komponentów benzyn bezołowiowych; biodiesel, stosowany w silnikach wysokoprężnych, to mieszanina estrów metylowych (etylowych) kwasów tłuszczowych (EMKT); kwasy tłuszczowe otrzymuje się z olejów roślinnych, m.in.: rzepakowego, sojowego, słonecznikowego, palmowego, bawełnianego, kukurydzianego; biodiesel stosuje się bądź w postaci czystej jako zamiennik oleju napędowego, bądź w mieszaninie z olejem napędowym (dodatek ok. 5% EMKT do oleju napędowego poprawia jego właściwości smarne oraz zmniejsza toksyczność spalin, dodatek preferowany — ok. 30% EMKT).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia