biegunka
 
Encyklopedia PWN
biegunka, rozwolnienie,
med. objaw schorzenia ogólnego lub schorzenia przewodu pokarmowego, w którym dochodzi do zbyt częstego oddawania stolca, tj. więcej niż 3 razy na dobę;
w zależności od czasu trwania i obrazu klinicznego biegunki dzieli się na ostre i przewlekłe. Przyczynami biegunki ostrej są: zakażenia (bakteryjne, wirusowe, pierwotniakowe, pasożytnicze, grzybicze), zatrucia produktami spożywczymi (toksyny bakteryjne), alergie pokarmowe, polekowe. Przyczynami biegunki przewlekłej, trwającej powyżej 2 tygodni są: organiczne choroby jelita grubego, czynniki hormonalne, alergiczne, immunologiczne, niedobór enzymów, nadczynność tarczycy, niedomoga nadnerczy, cukrzyca, przewlekłe zapalenie trzustki, także czynniki psychiczne i neurowegetatywne (czasem nawet drobne stresy). Mechanizm biegunki polega na wzmożeniu ruchów robaczkowych jelit, upośledzeniu wchłaniania wody i przenikaniu płynnych składników krwi do jelit; leczenie zależy od przyczyny biegunki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia