beri-beri

beri-beri

[syngaleskie],

jedna z awitaminoz, choroba spowodowana niedoborem wit. B₁ (tiaminy);

awitaminozę B₁ spotyka się w tych rejonach świata, w których polerowany ryż (pozbawiony wit. B₁) stanowi główny pokarm ludności; w krajach eur. niedobór wit. B₁ występuje prawie wyłącznie u alkoholików. U osób dorosłych choroba beri-beri może mieć przebieg przewlekły lub ostry; w postaci przewlekłej wyróżnia się postać: suchą, mokrą i mieszaną; ostra lub piorunująca postać beri-beri charakteryzuje się ciężką kwasicą mleczanową; czynnikami, które je wywołują są najczęściej zakażenia, gorączka, głodzenie lub wymioty u przewlekłych alkoholików, wykazujących utajony niedobór tiaminy; w postaci suchej przeważają objawy polineuropatii (drętwienia, palenie stóp, bóle mięśniowe, osłabienie siły mięśniowej itp.); postać mokra charakteryzuje się ogólnym osłabieniem, niewydolnością serca, w postaci mieszanej występują objawy uszkodzenia układu krążenia i nerwowego. Leczenie polega na podawaniu wit. B₁ i stosowaniu diety bogatowitaminowej.