benzylopenicylina
 
Encyklopedia PWN
benzylopenicylina,
antybiotyk z grupy penicylin;
jest rozkładana przez enzymy, tzw. beta-laktamazy, które są zwykle odpowiedzialne za oporność bakterii na ten antybiotyk; mało toksyczna, może powodować gwałtowne reakcje alergiczne; stosowana wyłącznie w iniekcjach, najczęściej w postaci preparatów o przedłużonym działaniu (penicylina prokainowa, benzatynowa), rzadziej jako krótko działające sole: sodowa, potasowa lub wapniowa (tzw. penicylina krystal.); benzylopenicylina była pierwszym antybiotykiem zastosowanym w postaci czystej. Pomimo, że w niektórych zakażeniach (zwłaszcza gronkowcem złocistym) skuteczność benzylopenicyliny wskutek narastania oporności zmalała, pozostaje ona wysoce skutecznym lekiem, gł. w zakażeniach niektórymi paciorkowcami, laseczkami (np. wąglika) oraz krętkiem bladym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia