basteja
 
Encyklopedia PWN
basteja
[wł.],
element fortyfikacji występujący na przełomie średniowiecza i epoki nowoż. (XV–XVII w.);
forma pośrednia między basztą a bastionem; niska budowla o średnicy do kilkudziesięciu metrów, na planie podkowy, półkola, koła lub wieloboku; bastejęumieszczano w linii murów lub wysuwano przed mur; powstała w wyniku zastosowania artylerii do walki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia