baron

baron

[staroniem.],

średniow. zachodnioeur. tytuł feudalny, później tytuł szlachecki (także osoba nosząca ten tytuł);

początkowo używany wobec ogółu bezpośrednich wasali króla i mający podobne znaczenie co tytuły para (par) i lorda (lord); z czasem, wraz z rozbudową hierarchii tytułów feudalnych oraz przekształceniami społecznymi, baron stał się jednym z honorowych dziedzicznych tytułów szlacheckich (szlachta), w hierarchii bezpośrednio poniżej wicehrabiego; w Wielkiej Brytanii, gdzie jest najniższym tytułem arystokratycznym (wyższej szlachty), od 1958 może być nadawany bez prawa dziedziczenia (life peer), a od 1963 jego żeński odpowiednik — baroness — jest nadawany również kobietom.