banicja
 
Encyklopedia PWN
banicja
[łac.],
kara wygnania;
stosowana w dawnej Polsce; łagodniejsza forma infamii, banicjawieczysta — wygnanie z kraju i utrata wszelkich praw (orzekana np. za zdradę stanu), banicjaczasowa— pozbawienie wolności i utrata praw bez wygnania z kraju, orzekana za niepoddanie się niektórym wyrokom; wygnanie było znane w starożytnym Rzymie (relegacja lub deportacja) i w starożytnej Grecji (ostracyzm); później również w innych krajach stosowano je wobec przeciwników politycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia