aron ha-kodesz
 
Encyklopedia PWN
aron ha-kodesz
[hebr., ‘święta arka’],
szafa ołtarzowa (zarówno wolno stojący mebel, jak i nisza w ścianie) przeznaczona do przechowywania rodałów, umieszczona w gł. sali modlitwy w synagodze;
zwykle przy ścianie wschodniej [hebrajski mizrach], przeznaczona do przechowywania Tory (3); drewniany lub kam., niekiedy rozbudowany i bogato zdobiony.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kraków, aron ha-kodesz w synagodze Remu, 1557fot. M. Krajewska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia