areometr
 
Encyklopedia PWN
areometr
[gr. araiós ‘cienki’, metréō ‘mierzę’],
przyrząd do pomiaru gęstości cieczy i stężenia roztworu lub innych wielkości jednoznacznie związanych z gęstością;
ma postać obustronnie zamkniętej rurki, której jeden koniec jest wypełniony rtęcią lub ołowianym śrutem; działanie aerometru jest oparte na prawie Archimedesa, a miarą gęstości cieczy jest głębokość zanurzenia aerometru; aerometry mogą być wywzorcowane w jednostkach gęstości (np. densymetry w g/cm3) lub w jednostkach stężenia określonych składników w roztworze (np. alkoholomierze, cukromierze, solomierze).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia