apostołowie
 
Encyklopedia PWN
apostołowie
[gr. apóstolos ‘posłaniec’],
w Ewangeliach wybrani uczniowie Jezusa, świadkowie jego życia i zmartwychwstania;
stanowili grupę Dwunastu (liczba 12 nawiązuje do 12 plemion Izraela); według Ewangelii Marka byli nimi: Szymon, czyli Piotr, Jakub i Jan — synowie Zebedeusza, Andrzej, Filip, Bartłomiej, Mateusz, Tomasz, Jakub syn Alfeusza, Juda Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iszkariot; po wniebowstąpieniu Jezusa na miejsce zdrajcy Judasza do grupy Dwunastu dobrano Macieja; w pierwszych latach istnienia Kościoła kolegium Dwunastu rezydowało w Jerozolimie, jego autorytet był jednak uznawany i w innych gminach chrześcijańskich.
W szerszym znaczeniu nazwę apostołowie odnosi się do wszystkich głosicieli chrześcijaństwa, którzy przez wędrówki, kontakty osobiste i listowne, przyczynili się do rozwoju gmin chrześcijańskich na obszarze całej Europy i poza nią; przydomkiem tym obdarzano zwłaszcza misjonarzy, którzy nawracali na nową wiarę całe szczepy i kraje; w tym sensie święty Marcin jest apostołem Galii, święty Augustyn z Canterbury — apostołem Brytanii, święty Bonifacy — apostołem Germanii, a święci Cyryl i Metody — apostołami Słowian.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dürer Albrecht, Czterej apostołowie — Alte Pinakothek, Monachiumfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Dürer Albrecht, Czterej apostołowie, 1526 — Alte Pinakothek, Bayerische Staatsgemäldesammlungen, Monachiumfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia