Jan Ewangelista, Jan Apostoł, w tradycji wsch. Jan Teolog, święty, data ur. nieznana, zm. pod koniec I w., Efez(?),
jeden z 12 apostołów Jezusa;
Jan Ewangelista
Encyklopedia PWN
rybak z Kafarnaum, syn Zebedeusza, brat apostoła Jakuba Starszego, wraz z nim powołany na apostoła nad jez. Genezaret; obaj wraz z Piotrem byli wyróżnionymi uczniami Jezusa (m.in. jako świadkowie modlitwy Jezusa w Ogrójcu); wg Dziejów Apostolskich jeden z przywódców wspólnoty chrześc. w Jerozolimie obok Piotra i Jakuba brata Pańskiego. Od poł. II w. uznawany przez większość tradycji za autora Apokalipsy św. Jana, od końca II w. — czwartej Ewangelii (Jana Ewangelia), a potem także 3 listów z Nowego Testamentu (stąd łączna nazwa „pisma Janowe”). Współczesna nauka kwestionuje zazwyczaj utożsamianie Jana Apostoła z „uczniem umiłowanym” oraz jego bezpośrednie autorstwo Ewangelii i listów nowotestamentowych. W ikonografii chrześc. jego atrybutem jest orzeł.
