aposterioryzm
filoz. stanowisko w teorii poznania, wg którego prawdziwe poznanie zawsze opiera się na doświadczeniu lub dochodzi do skutku po doświadczeniu (a posteriori), a dla swego uzasadnienia wymaga bezpośredniego lub pośredniego odwołania się do doświadczenia, które przesądza o prawdziwości wiedzy (zwłaszcza wiedzy naukowej);
[łac.],
