anaks, ánax, właśc. wanaks,
mykeńskie i archaiczne gr. określenie króla;
anaks
Encyklopedia PWN
w Grecji mykeńskiej a. to najwyższy władca; rezydował w pałacu (np. Mykeny, Pylos, Teby, Knossos), skąd rządził podległym mu, silnie zbiurokratyzowanym państwem; badacze spierają się o charakter władzy a., szczególnie o jego funkcję kultową (najwyższy kapłan?, król otoczony kultem rel.?); we wczesnej epoce archaicznej zwykłym określeniem króla stał się basileus, a termin „anaks” został zarezerwowany dla bóstw i władców o szczególnej pozycji (np. Agamemnon u Homera).
