akwedukt

akwedukt

[łac. aquaeductus < aqua ‘woda’, ductus ‘prowadzenie’],

konstrukcja doprowadzająca wodę przewodem (kanałem lub rurociągiem), pod wpływem siły ciężkości, ze źródła (położonego odpowiednio wysoko) na znaczne odległości, ponad przeszkodami terenowymi (rzekami, drogami, dolinami, górami), czasem też przy wykorzystaniu tuneli.

Akweduktów używano w starożytności (już 700 lat p.n.e.) i średniowieczu jako naziemnych wodociągów; w starożytności najdoskonalsze były akwedukty rzymskie doprowadzające wodę do dużych miast, woda płynęła dzięki wykorzystaniu naturalnego spadku; obecnie akwedukty są niekiedy wykorzystywane do nawadniania pól.

Nîmes, akwedukt Pont-du-Gard, koniec I w. p.n.e (Francja)

Spoleto, akwedukt rzymski, I w. n.e. (Włochy)