akumulacja pierwotna kapitału

akumulacja pierwotna kapitału,

historyczny, gospodarczy, społeczny i kulturowy proces, który stał się podstawą ukształtowania się kapitalistycznego systemu produkcji.

Istotą akumulacji pierwotnej kapitału jest stałe zwiększanie możliwości wytwórczych, jej źródłami były: własność ziemi, handel, podboje kolonialne oraz merkantylistyczna polityka (merkantylizm) gromadzenia pieniądza kruszcowego; zjawisko to wystąpiło w zachodniej Europie w XVI–XVIII w., a w środkowowschodniej Europie w XVIII–XIX w.; na ziemiach polskich — od 1. połowy XIX w.; po raz pierwszy terminu akumulacja pierwotna (previous accumulation) użył w XVIII w. angielski ekonomista, A. Smith, jednak do powszechnego obiegu intelektualnego weszło ujęcie K. Marksa przedstawione w Kapitale.