Zenon z Elei
 
Encyklopedia PWN
Zenon z Elei, Zḗnōn, ur. ok. 490, zm. ok. 430 r. p.n.e.,
filozof gr.; jeden z eleatów, uczeń i przyjaciel Parmenidesa z Elei, jego następca w szkole eleackiej;
uważany za twórcę dialektyki jako sztuki prowadzenia sporów przez zestawienie pojęć; bronił tezy o jedności i niezmienności bytu (monizm), starając się przez paradoksy wykazać niemożliwość wielości i zmiany.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia