Yamagata Aritomo
 
Encyklopedia PWN
Yamagata
[jamagata]
Aritomo, książę, ur. 14 VI 1838, Hagi (księstwo Chōshū, obecnie prefektura Yamaguchi), zm. 1 II 1922,
japoński polityk, samuraj, genrō, marszałek;
jeden z najbardziej wpływowych mężów stanu okresu Meiji i Taishō. Brał udział w działaniach na rzecz obalenia bakufu i restauracji władzy cesarskiej (1868); członek rządu, prowadzącego politykę likwidacji feudalizmu (m.in. zniesienie księstw feudalnych), umocnienia monarchii i modernizacji kraju; gł. przywódca tzw. frakcji z Chōshū, która wraz z frakcją z Satsumy zdominowała życie polit. Japonii do lat 20. XX w. W 1868–69 studiował za granicą systemy wojsk.; 1872–73, 1874–78, 1895 min. sił lądowych; gł. twórca nowoczesnej japońskiej armii z poboru (1873); twórca Sztabu Generalnego Sił Lądowych i 1878–82 jego pierwszy szef (także 1884–85 oraz w czasie wojny ros.-japońskiej 1904–05); 1883–84, 1885–88, 1889–90 min. spraw wewn.; zreformował system policyjny; w celu ograniczenia wpływu partii polit. wprowadził nowe przepisy o utrzymaniu porządku publicznego; 1886–87 min. rolnictwa i handlu, 1889–91 i 1898–1900 premier, 1893–94 i 1905–22 przewodniczący Sūmitsuinu; 1896 sygnatariusz porozumienia z Rosją w sprawie Korei (Y.–Łobanow), popierał zawarcie sojuszu z Wielką Brytanią 1902.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia