Wenedowie

Wenedowie, Wenedzi, Wenetowie,

wg źródeł rzymskich z I–II w. lud zamieszkujący tereny środkowej Europy;

w tekstach źródłowych występują: Zat. Wenedzka (Morze Bałtyckie) i G. Wenedzkie (Pojezierze Mazurskie?, G. Świętokrzyskie?, Karpaty?); wg danych Pliniusza Starszego i Klaudiusza Ptolemeusza siedziby Wenedów należałoby lokalizować na wschód od dolnej Wisły, w bezpośrednim sąsiedztwie Morza Bałtyckiego; wg opisu Tacyta powinny się one znajdować dalej na południowym wschodzie — w międzyrzeczu Bugu i Dniepru(?); niejasna jest także ówczesna przynależność etniczna Wenedów; dopiero u Jordanesa (VI w.) Wenedowie są jednoznacznie łączeni ze słow. Antami i Sklawenami.