Wenetowie, Veneti:
Wenetowie
Encyklopedia PWN
1) w starożytności: lud celtycki osiadły w północno-zachodniej Galii, wzbogacony na handlu, prowadzonym gł. z Brytanią; w 56 r. p.n.e. podbity przez Rzymian;
2) lud stanowiący prawdopodobnie odrębną grupę indoeur., zamieszkujący północno-wschodnie tereny Italii; gł. miasta: Ateste (Este) i Patavium (Padwa); Wenetowie prowadzili wojny z Etruskami i w przymierzu z Rzymianami walczyli przeciw Galom (pocz. IV w. p.n.e.); w końcu III w. p.n.e. podporządkowani Rzymowi; ulegli romanizacji; kraj Wenetów — Venetia — w okresie cesarstwa tworzył wraz z Istrią V rejon Italii (stol. Akwileja);
3) → Wenedowie.
